KÖRDÜĞÜM
Sancılar böğrümüzden önce yüreğimize düşmeliydi
Yüreğimizi yok ettik korkudan, sancılardan…
Yüreğimiz gitmeliydi sancıların peşine
Berhava edilmiş hevesler uğruna!
Kimsesiz yolculuklar düşüyor şimdi
Kimliksiz sancılarla kıvranan peşimize!
İzimizi kaybeden gülüyor
Hoyrat akılla!
Aklımız da sığmıyor artık
Ak alınlı başımıza!
Yük olacağını bile bile
Yolları yüklüyorsak sırtımıza
Bizim de vardır bir bildiğimiz!
Kördüğümümüz!
Dağlara meyyal harabe gönüllerin
Taşınıyor göçü
Güç veriyor gücünü kaybeden sevimsiz muratlar!
Sezgileri çekiliyor ayakların
Çözülüyor birer birer girift adımlar.
Falcıya batıl inanç dersi verir gibi
Tersinden kazılıyor
Düşmeye hazır olduğumuz kuytular!
Sondan bir önceki çıkıştan kaçırıyoruz gözlerimizi
Hangi sapağa sapsak sapkınlaşıyor duygular!
Sapasağlam diye yaygara kopardığıma bakma
Deneme yanılma yoluyla yoluyor saçlarımı yıllar
Umut vadeden vadesi dolmuş umut tacirlerinin
Ensesine düşüyor burnunun gölgesi…
Sancılar gözlerinden akmaya başlayalı
Çekiliyor eli ayağı gidenlerin yollardan.
Geceye kıyma diye
Az mı yalvardık ay ışığına?
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir