KAR MEVSİMİ
Biz çocukken çok üşüdük,
Kar mevsiminde!
Lastik ve delik ayakkabılarla gittik okula!
Ayak parmaklarımız uyuşur
Yaş gelirdi gözlerimizden.
Kar bizim için hiç romantik olmadı.
Romantiklik bize hiçbir dönem uğramadı zaten.
Biz gene de sevdik kar mevsimini.
Kimileri gibi kar topu oynamak için
Kardanadam yapmak için
Karda yürümek için değil… Biz kar mevsimini üşümek için sevdik
Üşütük bir kafayla
Çocukluğumuzun ıslak çoraplarını sobaya tutarken
Çorabımızdan çıkan buharı seyre dalabileceğimizin artık imkansız olduğunu düşünerek
Kızaran ellerimiz ve yanaklarımızın kimseler tarafından okşanmayacağını öğrendik
Çocukken!
Dilimizden önce alnımızda mesken tutuyordu kar taneleri
Çocukken belirdi çizgiler
Alnımız aktı
Saçımız ak!
Kuşların çocukluğunu düşünürdüm ben
Pencereden dışarı her baktığımda
Kar mevsiminde!
Erken doğan bir kuzuyu göğsüme bastırıp
Bahara kafa tutardım gene de!
Ben en çok içimdeki kar mevsimini sevdim!
Sizlerin içinde yeri olmayan…
M’S
 


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir