İÇİMDE KOŞAN ATLAR

İÇİMDE KOŞAN ATLAR
Boş kağıtlar üzerine serpiştirilmiş cümlelerim birer ayna bana!
En gözü kara, en ihtiraslı dostun dilinden daha sivri kendime bağırdığım sesler!
Kalemimin izi var derinlerde, yüzüm gözüm delik deşik.
Kurtulsam şiirlerden, şiir yükünden arınsam ne var ki uçmaya?
Kanat yapsam herkesin işlediği günahları kendime
Kendi günahlarımı, kaygısız vah vahlarımı, içimde koşan atları saklasam
İşaret parmağım karşımda olsa meselâ gün boyu, ömür boyu!
Ne var ki masum olmaya, masum görünmeye, ak kaşık dolaşmaya onun bunun çorbasında!
M’S