Ceylan

Ceylan

Ürkek bir bakış

İçli bir vazgeçiş

Özgün bir karakter

Varlığını ve kendini keşfedememe,

Yok olmadan savruluş

Belki bir alabora bekleyen umarsızca

Belki de bir kurtuluş

Ne bileyim dağ paklar ceylanı

Sen bir kafese mahkum

Bense başında azat olmanı bekleyen bir yoldaş

Kendi kelepçesinden habersiz…

27 Eylül 200Yedi

{fcomment}