ÇOCUK BİLGELİĞİ (Deneme)


ÇOCUK BİLGELİĞİ (Deneme)
Çocuk! Bana saflığı öğret, masumiyeti, olur olmaz yere gülümsemeyi…
Söz ver bana, büyüyünce ikiyüzlü olmayacağına.
Bir taş için bir bina yıkmayacağına…
Yükselmek için ezmeyeceğine kimseyi.
Hep böyle masum ve saf kalacağına söz ver.
Çocuk! Gel el ele verip değiştirelim dünyayı. Körlüklerden başlayalım önce, burnunda gözlüğü unutup başka yerlerde arayan dalgınlar gibi, saadeti uzaklarda aramamayı öğret bana.
Göklere merdiven kurarken yerdekileri unutmamayı öğret.
Sevmeyi öğret her şeyden önce, sevilmesi gerekenleri…
Bocaladığım zamanlar durulmamayı öğret. Dağıttıklarımı toplamamayı, acıttıklarımı incitmemeyi…
Gel gidelim çocuk uzaklara. Gittikçe kendimize gelmeyi öğret bana.
Sizin taptıklarınız benim ayağımın altında demeyi öğret.
Söz söylemeyi öğret bana, söz bitişlerinin verdiği anlamı öğret.
Bırak kimseye tesiri olmasın, anlamasın kimse, gözlerimle konuşmayı geçeli çok oldu, tek sözle bitirilen savaşları öğret.
Hayır demenin sarsıcı etkisini öğret. Asla dememeyi öğretemezsin belki, asla dedikten sonra geri dönmemeyi öğret.
Gelene açılan kapıyı sonuna kadar açmayı öğret, gidene ise çarpmamayı.
Yaza da kışa da yetecek acılar biriktirirken ben, sen bana sonbaharı öğret, ölümün acı yüzünü…
Kalın bir kitabın sonuna yaklaştıkça gevşeyen kelimelerin anlamını saklamayı öğret.
Çocuk! Sen bana öğretirken, kendini unutma! Ya da büyüme içimizde.
Herkes haklı senden başka deme, fikir yoksunu insanların ukala tavırlarından nasiplenmeyi öğret.
Avaz avaz bağırırken yokluk, sen yok olmayı öğret. Sesimizi yükseltmeden, sözümüzün değerini bilmeyi, bildirmeyi öğret.
Gidenlerin ardından bakakalmamayı, gelenleri buz gibi karşılamamayı da öğret. Hasretin soğuk yüzü üşütse de bizi, sen yine de sıcak kalmayı öğret.
Sevgiye kölelik etmekten öte, çaba sarf etmeden efendi olmayı öğret.
Tamahkâr tavrımıza aldırma, insanız neticede, sen özde temiz kalmayı bilirsin, sözde temiz kalmayı da öğret.
Çığırından çıktıkça istekler, daha çok bencil olmayı, har vurup harman savurmayı öğret.
Bitmesin gözlerimizdeki hırs ve ihtiras.
Bilgi kirliliği yaşarken dünya, sen bana duygu kirliliğini öğret.
“Her şey zıddıyla kaimdir.”
Bünyemizde barındırdıklarımızı öğret çocuk!
Ne olduğumuzu bilmenin en iyi yoludur bu, ne olmadığımızı öğrenmeye fırsat ver!
M’S
08 Nisan 2009

Facebook yorumları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir