ÖLMEYİ BAŞARMAK!

 
ÖLMEYİ BAŞARMAK!
Bitkiler ve hayvanlar yaşarken de vadelerini doldurup toprak olduktan sonra da yeryüzünün en şerefli varlığı olan insana hizmet ederler. Bu onlara verilmiş bir ödevdir!
Oysa insan öyle mi?
İnsan, Allah’ın verdiği akılla hareket eder.
Ya faydalıdır, ya faydasızdır ya da zararlıdır.
Yaşarken de öldükten sonra da bu devam eder.
Kendisini ilme adayan, kendisini insanlara adayan, kendisinin şerefli bir mahlukat olduğunu bilen insan yürüyüşüyle de, gülümsemesiyle de, duruşuyla da hatta kızmasıyla, tavır koymasıyla da insanlığın iyiliğini düşünür, onlara hizmet eder.
Kimi ibadethane yaparak, kimi eğitim yuvası yaparak, kimi çeşme yaparak kimi okuyarak kimi okutarak insanlığa hizmet eder.
Kimi de hayırlı evlat yetiştirip insanlığın hizmetine sunar.
Öyle bir evlat yetiştirir ki,
Yetiştirdiği evlatlarından hiç kimse zarar görmemiştir.
Zararın aksine etrafında, kim ihtiyacım var dediyse hepsine elini uzatır kimseden de en ufak bir karşılık beklemez.
Evlatlarının yetiştirdiği evlatlar da aynı yolun yolcusu olur.
Çünkü babadan öyle görmüştür.
Yetiştirdiği insanların içinden çürük çıkmaz kolay kolay.
Hoş bir seda bırakmanın yanı sıra, bitmek tükenmek bilmeyen manevi değeri hayli yüksek büyük bir miras bırakır geriye bu insanlar.
Yokluğa da, çaresizliğe de dayanmış, kimi zaman kuru ekmek bile bulamadığı halde karnına taş bağlayarak hayata tutunmaya çalışmış insanlardır bunlar.
Ölüm gelip kapıyı çaldığı zaman da ölüme, hoş geldin, safa geldin diyecek kadar dünyadan bağımsız yaşamıştır.
Dünyaya tamah etmenin kimseye faydasının olmayacağını diliyle değil de yaşantısıyla herkese göstermiş olmanın bahtiyarlığı vardır bu insanlarda.
Evlatlarının başına gelen olumsuzlukları görünce,
”Gelenden değil gelmeyenden kork.” derler…
Mala mülke sahip olduğunda bununla övünen birilerini gördüğünde,
”Gelip geçici şeylerle kendini avutma evlat.” derler.
Peygamber sünnetini terk eden birini gördüğünde,
”Farzı herkes yapıyor, seni kurtaracak olanlar farzın yanında hayatından eksik etmeyeceğin sünnet.” uyarısını yaparlar.
Dedikodu yapan birilerini asla konuşturmaz onları azarlar, onlara sürekli Allah korkusunu aşılarlar!
İyi insan olmak, başını öne eğmeden her ortamda bulunabilmektir, bu tür insanlara böyledir.
Yalnızca amel defteri açık olarak dünyadan göçenler, ölmeyi başarmış demektir.
Vefat edenlere gani gani rahmet, fanide kalanlara da hayırlı bir ömür dileyelim…
M’S