Öyle güzel gülüyordu ki
Acılarını yalnızca ben görüyordum
Acılarımı görmesin diye kimse
Gülmekten vazgeçtim sonra
Utandım vazgeçtim diye ardından
Kim görebilir ki gülünce ben
İçimde kopmayan fırtınayı!
Sessizliği, boşvermişliği
Vurdumduymazlığı!
Gülmeye başladım yeniden
Yenilenmek isteyenler aldandı
Aldattım herkesi
Aldandım da kendime
Fırtına başladı yeniden
Savruldum tam ortasında
Bir tebessüm kapattı yeniden
Tüm kapılarımı herkese.
M’S

Facebook yorumları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir