EFTEN PÜFTEN

EFTEN PÜFTEN

Eften püften acılarınızla insanlığı meşgul etmeyin dedi şair

Siz benim yaşamadıklarımı görseniz utanırdınız hengâmenizden

Şair gene birilerini faka bastırmak istiyordu

Sıradan hayalleri ve henüz yontulmamış kelimeleriyle

Efkârlanıp deviriyordu tüm çamları

Şair yol veriyordu açıp da kapıyı

Kapılar kendiliğinden kapanıyordu herkesin yüzüne

Kelimeler mecalsiz ve içten değildi aslında

Şairin içtenliği kadar!

İşlemiyordu kimseye

Git’ler işlemiyordu

M’S