AYDINLIĞIMDAN SOYUNUP

AYDINLIĞIMDAN SOYUNUP
Gün batmış olmuş akşam diyerek vurdum yollara kendimi
Akşam bırakmış yerini geceye
Kaldırımsız bir şehir,
Yıldızı sönük gökyüzü gibi
İçinde gerçekleşmesi imkânsız
Gerçekleşecekse bile isteyecek kadar cesaretsiz…
Altın suyuna batırılmış teneke satan sarraf edası yüzümde
Sığınıyorum düşlerime uzak
Düşlerime tuzak limanlara
Soyunup kendi aydınlığımdan
M’S