NAZ-U NİYAZ – Mikail Bayram
NAZ-U NİYAZ
Leblerin aldır dedim. Kiraz dedi.
Dağılıp zülfün dedim. Poyraz dedi.
Bil ki adımdır Niyâz ey sevgili
Hem adım, hem âdetimdir Nâz dedi.
Nâz edip men âşığa cevr eyleme.
Etmeseydin eşkini ibrâz dedi.
Sevgilim bir metlebim var dinle az.
Dinlemek olmaz neyin var yaz dedi.
Metlebim bir bûsedir yazdım dedim.
Bûseden söz etme heç olmaz dedi.
Pes niçün olmaz dedim. Zirâ bize
İftira eyler duyan bağnaz dedi.
Her şeyim kıldım fedâ bir bûsene,
Hem özüm kurban dedim. Çok az dedi.
Her ne cevr etsen yanından getmerem.
Get başımdan, red ol ey kanmaz dedi.
Sebr u tâkat koymadın Ey Nâz dedim.
Sebr etmezsen mezârın kaz dedi.
Men de sırrın eylerem ifşâ dedim.
Bî edep iş görme ey gammâz dedi.
Bûseden mehrûm edirsen söyledim.
Büse vakti kış değildir yaz dedi.
Kış gedip, yaz oldu geldim sevgilim.
Hoş gelipsen eyleyirdim nâz dedi.
Bûselik meclis de hazırdır dedim.
Var mıdır mecliste çeng u sâz dedi?
Var dedim. Elbette de lâzım sen gibi
Bir niyaz ehli ve hoş âvâz dedi.
Bir de Hüzzam faslı olsun mu dedim?
Sonra Uşşak, sonra bir Şehnâz dedi.
Bûse va’dettin, ferâmuş eyleme.
Görmedim senden yaman demsâz dedi.
Hem yanaktan, hem dudaktan isterem.
Vay Sârâyî, vay seni kurnaz dedi.
Mikail BAYRAM