MAVİ KORKULAR

MAVİ KORKULAR
Mavi yorganlar örtüyor dağ başında serinliği
Şehir utanıyor griliğinden
Yırtık ayakkabısını göstermeden yürüyen çocuk gibi!
Dağlar, özgürlüğe esir olmanın sevinciyle
Ve özgürlük müptelası insanlara olan hıncıyla
Yırtıyor maviliğin eskimez yüzünü
Taştan tırnaklarıyla!
Çakallar kemiriyor koyaklarında sinesini dağın
Ve kuşlar üvey evlat gibi ötüşüyor
Dağın serinliğini örten maviliklerde!
Uzaktan seyre dalan insanların ruhunu esir alan korkular
Özgürce dolaşıyor dağların zirvelerinde
Esareti altındaki insanlara kuş gibi bakıyor
Hayrete dalıyorlar kanatlarıyla!
Kışkırtıcı bir Nisan günü
Elleri cebinde yürüyen gölgeler
Sımsıkı örtünüyorlar
Maviden arta kalan griliklerine!
M’S