KUYUYA DÜŞENLER

KUYUYA DÜŞENLER
İnsan kuyuya önüne bakmadığı için düşer.
Ve kuyudur insanın vicdanı!
Kendi defterini kendisi tutar
Muhasebedir kuyu!
Kuyudan çıkaracak olan da
Çıktıktan sonra değişmeyeceğinin garantisini
Kuyuda iken kendine vermiş olmasıdır.
Artık önüme bakacağım
Kuyuya başkası yüzünden değil
Kendim düştüm diyerek
Başkalarını sorgulamak
Başkalarını yargılamaktan vazgeçeceğim demektir.
Tehlike geçtikten sonra bile
Aynayı
Duayı
Kendini sorgulamayı terk etmemek…
İnsanın içindeki karanlığı
Karanlık bir kuyu yok edebilir ancak…
Ne mutlu kuyuya bel bağlayıp
Kuyudan debelenerek çıkanlara…
M’S