KÜL

KÜL
İçi küllerle dolu bir valizin altında
İçi yollarla savrulan yürekler
Bir bilet sevinciyle
Bir bilet hüznünde
Bir tren penceresinin
Haziran soğukluğunda
Kırk iklimi bir araya getiren
Hayallerin
Zemheri sıcağında
Yaşamadan ölmeyi tercih ettiler.
Suyun alev almasından sonra
Yangını ancak şiir söndürebilir hevesindeydi
Yeni yetme şairler!
Yarım yangınlardan arta kalanlar da kitaplardı hep
Şairlerin yalnızca diliydi yanan
Valizinde unuttum sandığı bilet de kül olmuş
Küllerinden doğmayı unutmuştu dizeler
Kiraz mevsimi kuşkuları derinleştirmeye yeterdi hep
Gidenlerin geride enkaz bırakmamaya gösterdiği özen
Soysuzluğa işaret ederdi oldum olası
Ruhsuz olsa gitmezlerdi de hem.
Gidenlerin çoğunun
Valizinde kül
Şiirinde zûl vardı…
M’S