HÜZÜNDEN DÜŞEN BİN PARÇA

 
HÜZÜNDEN DÜŞEN BİN PARÇA
Ben şairim
Beslenir hüzünden
Şiirler yazarım
Hüznün olmadığı şehirlere düşmez yolum
Yaprakların dökülmediği mevsimim yoktur mesela
Yıldızların göz kırpmadığı gecem…
Hüzünden düşen bin parça bende
Bir şiir düşse ellerimden
Ellerim,
Kelimelerim paramparça.
M’S