Büyüdük be usta!
Hatır gönül soranlara tavır koyup
Arayıp sormayanları sevmeye başladığımız gün
Sökün etti büyümek bizde!
Yavaş yavaş ölürdü yaşayanlar
Biz hızlı büyüdük be usta!
Kanımız deli, hevesimiz diri de olsa
Saçımıza düşen aklar yaşımız değilse de
Çocukken başladık biz büyümeye!
Çocukluğumuz o yüzden hâlâ
Saklı duruyor sinemizde!
Ne kavak yelleri esti başımızda
Ne de kesildi bir kez de olsa ayaklarımız yerden!
Aklımız yoldan çıkacak kadardı
Derdimiz yola koyacak kadar bizi!
Uçurumda yürüdük o yüzden
Ne aşağı düşen uzattı elini
Ne yolda yürüyen
Biri düşürmekten
Bir diğeri düşmekten korktu!
İkisi arasında kalıp
Erkenden büyüdük be usta
Ne mümkündü çocuk kalmak
İki iyiliksiz dünyanın tam ortasında!
M’S

Facebook yorumları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir