HASRETLİKTEN KAR

Yağmadı kar
Bekledik onca zaman yağmadı
Düşledik balkondan sarkarak
Yağmadı kar

Kar etmedi onca dua
Üşümek için üşüştük sokakta
Yağmadı
Sokak lambalarının altına bakar olduk
Bir iz bir sağanak
Bekledik ama olmadı
Ayak izlerini kaybetsin dedik
İz bırakmak için bekledik
Olmadı
Yağdıramadık
Dualarla çıktık ellerimizi açıp göğe
İşe yaramadı onca yakarış
Yağmadı
Hüzünlerle bekledik,
Sevinçlerle…
Sevinç kaldı kursakta
Hüzün hala saklı valizimde
Valiz doldu taştı
Yedekledik çıktık yola
Kar yola yağmadı
Dağlar simsiyah
Ruhlar karardı
Ne kaydı arabalar yolda
Ne çocuklar kaydı yokuştan
Çocukların sabrı taştı
Yetişkinleşti çocuklar
Yağmadı ki kar
Eller büzüştü
Ayazdan kuşlar titredi
Kuşlar salına salına uçmadı kanatlarında biriken karla
Yağmadı işte
Hak etmedik zannımca

M.Süs 02.02.2010

{fcomment}