EYLÜLE ÖZLEM

EYLÜLE ÖZLEM
Söyle ona yağmur,
Çıkıp gelsin Eylül
Yapraklarını,
Yüzünü dökerek gelsin!
Eteklerindeki şiiri dökmeden
Zemherinin alnını öpmeden gelsin!
Dağlarda çiğdemler açmış
Düşmüş cemreler koynuna yalnızlığın
Göçmüş gözü yolda kalanlar
Fersah fersah uzak limanlara
Eylül gelsin nereye saklandıysa
Çıksın ortaya her zamanki dik duruşu
Soğuk ve herkesi üşüten yüzüyle…
Yağmur!
Sözüm sana geçer bir tek
Hazan dökülsün yüzlerden
Ayan beyan ortada kaldı bahar
Ortada kaldım ben de!
Saçlarımın kulağı rüzgârda
Gelsin ve dağıtsın ortalığı
Çiçekler, böcekler kimin umurunda!
M’S