BOSNA’NIN KATİLİ BENİM!
BOSNA’NIN KATİLİ BENİM!
Bosna!
Katilin benim senin!
Yeryüzündeki tüm mazlumların katili benim!
Kitab-ı Mubini anlamadan okuyan
Anladığını da işine geldiği gibi anlayan ben!
Müslümanım ya?
Katil olmama en büyük sebep!
Namaz kılıyorum ya
Oruç da tutuyorum
Katilim o yüzden!
Cihad nedir bilmiyorum!
Didişme, sataşma benden sorulur!
İhtiras desen var
Konfor isteği alabildiğine!
Namaz kılıyorsam
Ne gerek var mazlumun hakkını gözetmeye
Namaz kılıyorsam
İnfak etmeye ne gerek var açlara, yetimlere…
Suyu üfleyerek içiyorum ya
Elimde tesbih, dilimde dua!
Umurumda mı Bosna!
Umurumda mı Filistin!
Umurumda mı Afrika!
İçimdeki Sırplar
İçimdeki sırtlanlar ayaklanmış
Vuruyor kahpece kardeşimin beynine
Ben,
Kendi ellerimle büyütmüşüm onları
Benden mülhem katledilen tüm bebekler.
Bosna!
Srebrenica!
Şehitlik mertebesine rağmen,
Ölmeyi göze alamayan ben!
Tükürün yüzüme benim, hemen!
“Onlar da İslam’dan uzaklaşmıştı canım!”
Cümlesini hangi İslam söyletti bana?
Var mı kitapta yeri?
Kıldığım namazla
Satın aldım ya cennetin anahtarını?
Gerek var mı Cihad şuuruna?
Gerek var mı malımı, mülkümü
Allah yolunda feda etmeye?
Bosna!
Katilini başka yerde arama!
Benim ben!
Başına baş seçmekten aciz
Başımdaki “BAŞ”ı koparanlara methiye dizenlere
Ses çıkarmaktan korkan ben!
Bak kusuruma
Kusur sayılırsa bu acziyet!
Şimdi toparlanıyorum yavaş yavaş
Dert etme sen
Aliya’nın emaneti emin ellerde!
Ama ben hala utançtan
Yerin dibinde!
Mustafa SÜS
11.07.’18
