Bir Yalan Gerek

BİR YALAN GEREK
Öpüp tepeme koydum ayrılığı
Eğildim önünde saygıyla
Büküldü belim
O günden sonra
Toprağa düşen gözlerimdi…
Artık kim anlar ki beni?
Hem niye?
Yaşadıklarım, dile getirilecek kadar basit değil
Basit değil duygularım
Sürümden kazanan ucuz şiirler yazılmalı bundan böyle
Herkesin anladığını zannettiği şiirler…
Kapatılmalı üstü
İyileşmesine izin verilmemeli yaraların…
Karalar bağlamadan
Yeniden, yeni yürekler dağlamadan
Gözlerden sonra sırası gelince
Beklemeli toprağa düşmeyi.
Anlaşılmaya ne hacet?
Ne hacet sızlanmaya?
Gurur da yapmak gerek kimi zaman
Gülüyor gibi,
Ölüyor gibi, yapmak
Başka dertlerden
Başka ölümlerden…
Ortaya karışık beklemek
Ortalıkta beklemek gerek
Sırası gelmişken itiraf etmek
Yalan söylemek gerek…
M’S