BENİ BANA VERME

Hissetmeliyim, beş duyumla iliklerime kadar…

Samimiyet testinden geçmelisin, tüm yoğunluğunla…

Gözüme gözüme sokmadan yaptıklarını, görmeliyim.

Bağırmadan duymalıyım ağzından dökülecek güzel sözlerini.

Buz gibi havada dokunabilmeliyim sıcaklığına.

Binlerce fersah uzaklıkta olsan da el yordamıyla yoklayabilmeliyim seni.

Kaybetmeden umudu, varlığınla var olmanın sürmeliyim keyfini.

En hüzünlü şarkıları dilime düşüren acıları bir kalemde silmeli, unutmalıyım kadir kıymet bilmez yalnızlıkları.

Hep bir muştu anı yaşamalı, koyu karanlıklardaki ışığı görebilmeliyim.

Doğan her gün de bir vuslat anını hayal etmeli, hesapsız kitapsız teslim olmalıyım gelmelerine.

Sessiz bir durgunluğun içinde barındırdığı çoğulculuğumla akıp gitmeliyim ırmak ırmak.

Bereketli topraklardan fışkıran filiz olmalıyım, başını göğe salmış, salına salına büyüyen.

Gürültüsüz, patırtısız yağmaz yağmurum, işler içine, iliklerine kadar zemherim.

Her ayak sesine irkilen, patlayan her tomurcuğa kulak kabartan bir yalnızlık benimkisi.

Geçmişe gömülmüş unutulan bir tarih gibi, okyanus altına devrilen bir gemi gibi ıssız suretim.

Eline adressiz bir mektup iliştirilmiş postacı gibi şaşkın, pusulasını kaybetmiş kaptanın seyir defteri gibi yönsüzüm.

Biliyorum farkın yok, aynı yıldızlar altında kayıp gider hayallerimiz.

Sen geçmişini unut, sen yaşanmışlıkları, unut ne varsa aklında, söylediklerimi de, söyleyemediklerimi de, ansızın!

Bırak kendi haline dünyayı, dönsün…

Başladığın ve bitirdiğin kadarsın işte, başlayıp da bitiremediğim kadar…

Doğup büyüdüğün dünyanın merkezinde yeni bir dünya kur, küçücük de olsa, sığmasa da hayallerine…

Kaybet ara sıra umudu, kaybet tılsımını hayatın. Dibe batmayı da küçümseme dudak bükerek…

Uzanan bir el olacaktır mutlak, uzatacaktır bana da…

Yeter ki yaslanma çığlığa, yaslanma boşluğa, dayama sırtını hiçbir şeye!

Yıkılmayı da göze al yıkmayı da, yıkıldıkça diril, yıktıkça utan kendinden.

Kim var senden başka sana yakın, kim var benden başka?

Hem ben kimim ki söyler misin senden başka…

“Aç kapıyı, sorma kim diye, benim ben, öyle bir ben ki, baştan sona sen!”

 

mustafasus@hotmail.com

{fcomment}

Facebook yorumları

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir