Aklından Sonsuz Yazgı Çıkmayan Adam (Victor Hugo)
Aklından Sonsuz Yazgı Çıkmayan Adam Bir yolcu gibi sabah, tan vakti yola çıkan, Aklından sonsuz...
Aklından Sonsuz Yazgı Çıkmayan Adam Bir yolcu gibi sabah, tan vakti yola çıkan, Aklından sonsuz...
Söylesem Söyleyebilsem Ah Derdimi söylesem ah söyleyebilsem derdimi mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi göreceksin...
Çünkü onlar ağırkanlı adamlardır Değişen bir dünyaya karşı Kerpiç duvarlar gibi katı Çünkü onlar ağırkanlı...
Ağzının bir kıvrımından cesaret bularak ter yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım kalmışsa tomurcuklar önünde...
Gitmişti makama arz-ı hâl için, ‘Bey’ dedi, yutkundu, eğdi başını. Bir azar yedi ki oldu...