Yaşamak dedim başımdan geçenlereHissetmedim ki acılarıAcılar gömüldü içimeİçten içe bir yanmaydı benimkisiİçten dışa doğru… Kim görürdü ki?Kim duyardı?Bir yanardağ gibi yandı içten içeAcıyla!Şiddetlenmedi hayır.Daha zaman var patlamayaKim kalacak ki altına?Kim
Posts From Mustafa Süs
Bir ümide dönüşmedi düşler Düşler kapı araladılar, Kapı arkasında kaldı düşler, Ümit sıcaktı, Hissediliyordu nefesiKesip attılar nefesiniNefesi kesildi,Düşler kesildi soğuktanBuz gibi!Karanlıktı soğuk,İzbeydi,İzi kaldı,Kapkara bir iz kaldı Düşlerden geriye…Kapı aralasalar mıydı
Sonradan alır gider başını acılar, Acılar çığır açar. Acıtmadan olmaz, Parçalanmadan olmaz yürek, En sağlamı bu işte! Kan donar, Buz keser dünya, Soğuktur yüzü Isıtmaz acının… Girdiğinde koynuna hissettiğin sıcaklık?Aldatmacadır,Yılan
Tir tir titriyorum karanlık yağıyor üstüme İtler uluyor, tren kornalarına eşlik ederek Bir hastanın iç acısı sızlatıyor siren sesleriyle Azrail’im yumuşak elleriyle çıkartsa göğe Ruhunun dokunuşuyla ağır ağır yükselerek {fcomment}
Söz vermedi, Yıkarım dedi yeri gelinceYıktı geçti.Göz vermediBakamam dedi yeri gelinceBakmadı geçti.Uç uca yaşadı her şeyiUçtu geçti. {fcomment}
Sahi sen kimsin? Sen de mi benim gibi kendini arayanlardansın? Dostlardan bulmalarını umut edenlerden misin? Sahi ben kimim? Var
Yağmadı karBekledik onca zaman yağmadıDüşledik balkondan sarkarakYağmadı kar Kar etmedi onca duaÜşümek için üşüştük sokaktaYağmadıSokak lambalarının altına bakar oldukBir iz
Batıyorum dedim,DalgalıyımDaldan düştüm Dallarım kaygan dedimDağ devriliyordu üstümeÜstümden geçiyordu katarlarDağ gibi kalktınDağa siper oldunDağ gibi yerindenGecenin ağırlığı gibiydinBatıyorum derkenDağ dağa
Öyle derinden sarsılıyormuş gibi yapmana gerek yok, ellerin titremiyorsa sarsılmıyorsundur. Öyle acı çeker gibi ah edip vah etmene de gerek
Ölmeyecek kadar ölüm, Ölmeyecek kadar ekmek, Bırakıp her şeyi geride, Gidememek, Gitmemek. Ölmeyecek kadar gitmek istiyorum. İşte geldim kapına Dimdik
Gazeteler
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
