DAĞ PEŞİNE DÜŞER
Ağaçların gölgesi düşer Dağdan zamansız şehre düşenin üstüne Dağ durur mu yerinde O da düşer...
Ağaçların gölgesi düşer Dağdan zamansız şehre düşenin üstüne Dağ durur mu yerinde O da düşer...
Akşam, Böğrüne boşluk yemiş gibi Çıkıyor zıvanadan. Yağmurun otları tükenmiş Rüzgârın harmanı da! Aklı başına...
Biraz zaman gerek ölmek için An veya asır gibi! Biraz umut gerek yaşamak için Zan...
Yalana muhtaç yaşıyoruz her birimiz Herkes geminin limana demir atmasına Müthiş bir şekilde direnç halinde...
Sessizlik ağır bastığında Diline yazılmamış şiirler düşerdi Yüksek sesle, Bağırmadan! Kimse duymaz, mırıldanır Gülerdi, şiirle...