EN ÇOK ACIYI BİZ ÇEKİYORUZ SUSARAK


  • EN ÇOK ACIYI BİZ ÇEKİYORUZ SUSARAK
    Uzun uzun konuştuk susarak
    Moda ya! susmak!
    Uyduk biz de!
    Karşılıklı anlattık derdimizi
    Derdimiz dağlardan
    Yükümüz dünyadan büyük…
    Ve tek derdi olan da bizleriz
    Öyle sanıyor
    Öyle inanıyoruz.
    Ateş yalnızca bizi yakıyor
    Kış yalnız bizi donduruyor ayazında!
    Paramız olsa da
    Evimiz meselâ
    Sıcak bir yuvamız…
    Fark etmiyor dehşet acılar yaşıyoruz
    Kendi icat ettiğimiz
    Orijinal sorunlarımızın
    Gelemiyoruz üstesinden.
    İşimize de gelmiyor hani!
    Sırtımızı yaslayıp kuş tüyü yastıklara
    Uzaklara dalıp gidiyoruz
    Ne hazin!
    Güldüğümüzü görenleri tahkir ediyor
    Dışı seni, içi beni yakar masalı anlatıyoruz
    İnanıyorlar da ha!
    İnanmış gibi yaptıklarına aldırmıyor
    Devam ediyoruz masala
    Meselâ çok yalnızız
    Kimse bizi anlamıyor, diyoruz
    Ah be cancağızım
    Kim kimi anlıyor ki diyoruz karşılıklı susarak
    Para saadet getirmez deyip
    Peşinden koşuyoruz,
    Dediğimizi ve koştuğumuzu kim nereden görecek ki?
    Yüzümüzde binbir maske
    Yalnızca biz biliyoruz gerisinde olan biteni
    Aşk ızdıraptır deyip,
    Aşk resmi geçidine selâm çakıyoruz
    Kalkıp ayağa!
    Sonra, susarak veriyoruz cevabı
    Bizi anlamak istemeyene!
    Kulaktan dolma aşklara dudak büküyor
    Tek kendimizi sürüyoruz piyasaya.
    Çok acı çekiyoruz çok!
    Bildiğiniz gibi değil!
    Şükür de ediyoruz ara ara
    Halimize!
    Milletin içinde!
    Bizden öncekilerin yaşadıkları başımıza gelmeden…
    Diye başlayan bir ayet geliyor aklımıza!
    Aklımız gitmeli oysa!
    Kılımız kıpırdanmaya alışık olsa
    Yer yerinden oynayacak
    Ama biz, oynarken bile
    Halay başı
    Dakka başı
    Saat başı acı çekiyoruz
    Acının ummanında
    Zevki sefa sürerek!
    M’S

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir