AMİNLERİM

Şimdi gecenin yüzü dökülmüş dört duvar arasına
Duvarlar geceden ilhamını alıyorsa
Kalem ne için yazmaz ki olanı biteni?

Sırf yokluğu mu
Yalnızlığı mı ya da?
Ayrılığı niye yazmaz ki benim kalem?
Kime saklıyor biriken suskunluğunu
Kime avazı çıktığı kadar bağırmak istiyor?
Kalem, geceyi ikiye böler
Duvarları çatlatır da
Yazmaz gene de!
Siz sevgililere mektup biriktirin
Aşk şiirleri yazın
Yakın sonra
Yakının hatta
Çiziktirin de duvarlara geceyi
Dokunmayın kalemime
Kalemime yol çizmeyin
Gecemi bölün
Uykularınızı da
En olmayacak dualara amin deyin
Sonra sessizce ya da paldır küldür gidin
Hangi cehennem daha sıcak
Hangi cennet daha serin
Kendi yerinizi kendiniz seçin
Kalemim yazmaz adınızı
Gecemi ikiye katladım
Ömrümü heba ettimse
Siz alınmayın üstünüze
Üstünüze düşeni yaptınız zaten
Altında kalacak değildiniz ya!
Kalemime musallat olsaydınız
Çınlatırdı kulaklarınızı beddualarım
Aminlerim

M’S

00.35
09.10.’12


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir