ŞIMARIK HÜZÜN
ŞIMARIK HÜZÜN
Biraz fazla rahattı hüzün
Rahat batmadı nedense
Ev sahibini misafir yaptı
Hüzün bu!
Teklifsiz misafir!
El ayak çekilince bile!
Uyku girse devreye
Rahat bırakmadı rüyada bile!
Keşmekeş bir hayatı
İpe sapa gelmez hayalleri vardı.
Fazla yüz buldu hüzün
Çiçekler açıyor umurunda mı?
Göğün rengi maviymiş ona ne!
Hüzün işte!
Şımarık çocuk gibi.
Yüz verdikçe oturur baş köşeye…
M’S
