Oysa hiç yorgun değildik
Aklımız başımızda
Tam da işimize geldiği gibi yaşıyor
Ama yoğunluğu
Ama deliliği seviyor
Bunlarla ilgi çekmeye
Bunlarla ayakta kalmaya çalışıyorduk
İşimize geldiği gibi yaşayıp
İşimize gelmeyen sonuçları
Kabul etmemek için çırpınıyor
Başkalarını suçlayarak
Kendimizi temize çekiyorduk!
Bulunca bize inanan birkaç insan
Üstüne üstüne gidiyorduk kendimizin
Kimi zaman merhamet dileniyor
Sonra bize acıyan olunca da
Üzülüp eziklik hissediyorduk
İnkâr ettiğimiz ne varsa
En çok ona inanıyor
Bunu da inkâr etmekten geri durmuyorduk!
Yaramaz çocuk gibi
Bize verileni değil de
Verilmeyen ne varsa onu istiyorduk!
Oysa biz
Kendi yolumuza
Kendimiz atıyorduk taşları…
M’S

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
RSS
YouTube
Instagram
Telegram
WhatsApp